Δεν είναι η πρώτη φορά που ασχολούμαι με
τις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Λουτρακίου Αγίων Θεοδώρων που έχω την υψίστη τιμή
να είμαι και δημότης του
Στην κυριολεξία θλίβομαι όταν παρακολουθώ αυτές τις ατέρμονες
συζητήσεις που δεν έχουν δυστυχώς ούτε αρχή μα ούτε και τέλος.
Και πολύ σωστά επαναστάτησε ο γραμματέας του συμβουλίου δημοτικός
σύμβουλος Παναγιώτης Φίλης που λόγω επαγγέλματος ( ο γνωστός γιατρός )δεν μας
έχει η τάξης αυτή συνηθίσει σε εκρήξεις
Και
ας έρθουμε στον πρόεδρο του Δημοτικού συμβουλίου .
Όλοι οι άνθρωποι δεν κάνουν για όλες τις εργασίες. Και παίρνω
παράδειγμα από τον εαυτό μου Είμαι ανίκανος να διαχειριστώ δικά μου χρήματα.
Μπορώ όμως να είμαι κέρβερος σε ξένα. Και γι αυτό δεν έχω επάνω ούτε ένα ευρώ
γιατί κινδυνεύω να το χάσω.
Και εσείς κ. πρόεδρε μοιάζετε με τον διαιτητή του ποδοσφαίρου που
δεν βλέπει τις κλωτσιές που πέφτουν μπροστά και δίνει κάρτες συνεχώς σε παίκτες γιατί
τράβηξαν την φανέλα του αντιπάλου. ( να μη μιλάνε μεταξύ των )
Και αναφέρομαι σε δυο συμβούλους
που έπρεπε να τους είχατε δείξει κόκκινη κάρτα για ρύπανση της αίθουσας του
δημοτικού συμβουλίου
Ο πρώτος είναι ο κ. Γιώργος
Γκιώνης που νομίζει ότι
έχει το δικαίωμα να μειώνει τον εκλεγέντα με δημοκρατικές διαδικασίες Δήμαρχο
μου.
Που αν και δεν τον ψήφισα είμαι υποχρεωμένος να το σέβομαι αν
θεωρώ τον εαυτό μου δημοκράτη.
Κύριε Γκιώνη τον να
αποκαλείτε τον κ. Λογοθέτη δέκα φορές ψεύτη επιτυγχάνετε να αποκτήσει την
συμπάθεια ακόμα και των αντιπάλων του.
Το επαναλαμβάνετε συνεχώς το είσαι ψεύτης μήπως για να το
πιστέψετε και εσείς; Και δεν δικαιολογήστε γιατί χρηματίσατε τέσσερα χρόνια
δήμαρχος και αυτόν τον χαρακτηρισμό τον είχατε ακούσει και εσείς και ορισμένοι
συνεργάτες σας πολλές φορές από κάποιον δημοσιογράφο που είναι σήμερα
φίλος σας
Και
ερχόμαστε στον κ. αντιδήμαρχο με την μεγάλη κόμη
Μου θυμίζει κάποιους συγχωριανούς μου στο χωριό της Μυτιλήνης που
μεγάλωσα που προσπαθούσαν στα πανηγύρια να κάνουν φασαρία για να ακουστεί το
όνομα τους στη γύρω περιοχή. Και πάντα ως αιτία έβρισκαν την σειρά του χορού.
Και ο κ. αντιδήμαρχος για να τον πάρει η τηλεόραση προκαλεί αναφέροντας θέματα
που όχι μόνο δεν έπρεπε να νευριάζει αυτός αλλά μάλλον ο Παναγιώτης ο
Φίλης αφού πάλι
θα επαναστατούσε πάλι γιατί αυτά που έλεγε ο κ. αντιδήμαρχος. ήταν άνευ σημασίας. Στην
εποχή που αστυνομικός διευθυντής της
Αθήνας ήταν ο Μπαϊρακτάρης ως αιτία φασαρίας ήταν το ζωνάρι που φορούσε ο νταής και το έλυνε και το έριχνε
κάτω την άκρη του και αλλοίμονο όποιος το
πατούσε.Από εκεί βγήκε λύνει το ζωνάρι για καυγά.
Αυτοί ήταν πρόσωπα που δεν είχαν καμία βαρύτητα μέσα στην κοινωνία
Ενώ εδώ έχουμε αξιωματούχο που στην κυριολεξία επιδιώκει το
μπέρδεμα .
Στο χωριό μου λοιπόν υπήρχε ένας πλάτανος
κ. πρόεδρε και εκεί βρισκόταν και η βρύση που οι νοικοκυρές έπαιρναν το νερό για το σπίτι τους Ο νερουλάς της
κοινότητας το άνοιγε συγκεκριμένη ώρα. Και ως εκ τούτου υπήρχε και αναμονή και
σειρά προτεραιότητας Και για να περάσει η ώρα οι γυναίκες μιλάγανε μεταξύ τους
και έπεφτε το κουτσομπολιό σύννεφο. Επίσης μερικές από τις γυναίκες ήταν
περισσότερο οξύθυμες από τις άλλες και αμφισβητούσαν την σειρά με αποτέλεσμα να
γίνονται ακόμα και επεισόδια Αυτή την εικόνα που ζούσα στο χωριό μου την έζησα
στο δημοτικό σας συμβούλιο. Με μια μικρή διαφορά οι συγχωριανές μου δεν είχαν
πρόεδρο για να κάνει κουμάντο.
Βέβαια μέσα σε αυτή την
κοσμοχαλασιά θα ήταν άδικο να μη αναφερθώ σε δυο φωτεινά παραδείγματα.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το γράφω ότι έχω
εντυπωσιαστεί με την παρουσία της κ. Εβίτας Κούτμου μέσα στο δημοτικό
συμβούλιο. Και έχω απογοητευτεί γιατί θέλω κάπου να την πιάσω για να της ασκήσω
κάποιας κριτικής αλλά δεν μου δίνει την ελάχιστη ευκαιρία Η κυρία Κούτμου
έρχεται στα συμβούλια προετοιμασμένη και δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά γιατί
φέρει ιστορικό όνομα της Εβίτας
Επίσης ο Γιώργος
Γλυκοφρύδης που ενώ διαχειρίζεται οικονομικά θέματα οι απαντήσεις του είναι
κοφτές και θεμελιωμένες. Άρα υπάρχει ελπίς για μια βελτίωση
Θα ήθελα να απαντήσω σε κάποιον φίλο που με
ευγενικό τρόπο πήγε να μου δώσει μαθήματα οργάνωσης αγώνων στίβου .
Από την στιγμή που αναγγέλλεις
από τα μεγάφωνα την βράβευση των νικητών ενός αγωνίσματος τρεις φορές
για να πάνε οι αθλητές στον ειδικό χώρο και δεν πηγαίνουν τότε χάνει την
σοβαρότητα της η βράβευσης. Τώρα για να κάνεις αυτούς του αγώνες
χρειάζονται πενήντα ( 50) άνθρωποι στον
στίβο μάλλον δεν θα μιλάμε ούτε την
ίδια γλώσσα ούτε και για το ίδιο
αντικείμενο.
Τα συγχαρητήρια δεν αφορούν εμένα
αλλά εσάς. Μια και εγώ βασίζομαι πάντα στα μάτια και ποτέ στα αυτιά μου που
δυστυχώς εύκολα χαϊδεύονται 